شرط تلویزیون برای تبلیغ فیلمهای آنلاین فقط برای انحصارگراییست/ اکران آنلاین به شرط حضور گروهی از فیلمها در یک قرارداد
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۸۸۳۷۱
به گزارش خبرنگار ایلنا، شیوع ویروس کرونا در ایران و جهان بسیاری از کسبوکارها را با چالشهایی جدی مواجه کرده است. به طبع در این روزها سینما نیز با تعطیلی مواجه شده و وضعیت آن حتی در دوران پساکرونا هم مشخص نیست. پس از اکران فیلم «خروج» به صورت آنلاین، بحثها بسیاری در مورد اکران آنلاین فیلمها در ویاودیها شکل گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بعد از آنکه تبلیغات فیلم «خروج» ابراهیم حاتمیکیا از تلویزیون پخش نشد، ساترا (سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی) اعلام کرد: «اگر فیلمهای سینمایی میخواهند از امکانات تسهیلگرایانه تبلیغات در رسانه ملی بهرهمند شوند باید اکرانی غیرانحصاری و از طریق تعداد قابل توجهی از رسانههای دارای مجوز قابل دسترس برای عموم داشته باشند.»
عبدالله اسفندیاری (تهیهکننده فیلم نرگسمست که اکران آن با شیوع کرونا در کشور متوقف شد) درباره اینکه آیا در شرایط کنونی تصمیمی برای اکران آنلاین فیلم نرگس مست دارد، به ایلنا گفت: بههیچ وجه تصمیمی برای اکران فیلم به صورت آنلاین در شرایط کنونی نداریم چراکه اکران آنلاین به شرطی برای فیلمها خوب است که متولیان این موضوع شامل شرکتهای خصوصی و دولتی، پکیجی از فیلمها را با قیمت عادلانهای خریداری و خودشان به صورت آنلاین اکران کنند.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی که قرار است اکران فیلمها به این صورت انجام شود، ارائه پکیجی از فیلمها سبب همپوشانی همه آثار میشود. به نوعی در بین همه آثار ممکن است یک فیلم بهتر بفروشد و فیلمی دیگر کمتر. اما در شرایط ارائه پکیج، همه فیلمها در کنار هم قرار گرفته و یکدیگر را پوشش میدهند. به خصوص در وضعیت کنونی که اصولا همه چیز درهم بوده و امکان قاچاق فیلمها همانطور که برای فیلم خروج رخ داد نیز وجود دارد.
تهیهکننده فیلم نرگس مست در رابطه با اینکه آیا هماهنگی بین تهیهکنندگان فیلمهای سینمایی صورت گرفته تا فیلمهایی همچون «خروج» به صورت تنها اقدام به اکران نکنند و مقدمات اکران فیلمها به صورت پکیج فراهم شود، اظهار داشت: ما ۴ یا ۵ فیلم هستیم که باتوجه به زمان اکران، شرایطمان با همه فیلمها متفاوت است. به نوعی اکران فیلمهای ما از روز ۲۳ بهمن آغاز شد و هزینههایی را صرف تبلیغات فیلم کردیم، اما بعد از یک هفته، ناگهان به مسئله کرونا برخورد کردیم و به طبع سینماها با تعطیلی مواجه شدند. به این ترتیب ما از دو طرف با ضرر مواجه شدیم. اکنون حتی مشخص نیست که اگر دوباره هزینههایی را صرف تبلیغات کنیم، در چه زمانی چه تاثیری میگذارد.
اسفندیاری افزود: در هر صورت این ۴، ۵ فیلم که یکی از آنها نرگس مست بود، با شرایط استثنایی مواجه هستند. برای بقیه فیلمها هم من هماهنگی انجام ندادم ولی یکی از پیشنهاداتی که در این مدت در خصوص این موضوع گفته شد، پیشنهاد آقای داوودنژاد بود که گفته بود ۱۰۰ فیلم در یک پکیج برای اکران آنلاین فیلمها در سال جاری فروخته شود. بدیهی بود که این ۱۰۰ فیلم باید به صورت دستهای با هم اکران شوند.
وی در ادامه بیان کرد: البته مشابه این کار در جاهای دیگری هم انجام شده است. به نوعی کمپانیهای پخشکننده، به صورت پکیجی تعداد زیادی فیلم را با قیمت مناسبی میخریدند و بعد آنها را به تناسب زمانی که برنامهریزی کرده بودند، پخش میکردند و خودشان هم بهره آن را میبردند. در نتیجه باید بدانیم که خود این مسئله هم نیاز به یک تخصص دارد چراکه چگونگی اکران آنلاین، تبلیغات، زمان شروع، موضوع فیلم و مواردی از این دست ازجمله مواردی است که در موفقیت این مسئله تاثیرگذار است. اما به هر ترتیب ما فعلا به صورت دورهمی عمل میکنیم.
این تهیهکننده همچنین درباره شرطی که تلویزیون برای تبلیغ فیلمهایی که قرار است به صورت آنلاین اکران شوند، گذاشته نیز اظهار داشت: از دهه ۶۰ در سینما هستم و باید بگویم که از آن زمان تاکنون، حتی زمانی که مسئولان تلویزیون دوستان ما بودند، همیشه این دعوای بین سینما و تلویزیون وجود داشت و تلویزیون متوجه این مسئله نبود که در صورتی به موفقیت میرسد که همه فرهنگ مملکت موفق باشد. به نوعی این رسانه حواسش نبوده و نیست که سالن سینما یک لابراتوار دائم و پیوسته مردمشناسی و جامعهشناسی است.
اسفندیاری ادامه داد: همین مسئله به گمانهزنی از تماشاگر و انتخاب موضوعات و مسائل مختلف خیلی کمک کرده و برای آینده فیلمسازی راهگشاست. ولی متاسفانه از ۴۰ سال پیش تا به حال ما این مشکل را با تلویزیون داشتهایم. به هر حال بنده هم در گذشته با تلویزیون کار کردهام ولی باید بگویم که این رسانه همیشه یک نوع حس رقابت نسبت به غیر خودش داشته، درحالیکه باید حس رفاقت و همپوشانی داشته باشد و بداند که مجموعه فرهنگ مملکت در کنار هم میتوانند رشد کنند.
وی افزود: این کارهایی که این دوستان انجام میدهند، بیشتر به این خاطر بوده که میل به سانترالیزم پخش و اکران دارند. به نوعی علاقمندند که در پخش همه چیز انحصار داشته باشند. در این شرایط حتی یک نوع سانسور سیستماتیک هم شکل میگیرد. همین مسئله سبب شده تا تلویزیون به سمتی برود، که واقعا تعجب برانگیز است. به عنوان مثال در پخش آنلاین اختتامیه جشنواره فیلم فجر شاهد همین مسئله بودیم و حرفهای امیر آقایی که اصلا چیز خاصی هم نبود، کاملا سانسور شدند. به نوعی چینش دوربینها به صورتی بود که تا یک نفر میرفت حرفی بزند که ممکن بود به تیریج قبای کسی بر بخورد، فوری صدا را قطع میکردند و گویندهای که در واحد پخش مستقر بود شروع به صحبت با مردم میکرد.
این تهیهکننده در ادامه گفت: به طور کلی متوجه نمیشوم که این سانسور سیستماتیک از کدام مغزهای بیماری ناشی شده که سبب ایجاد چنین انحصارگرایی شده است. رسانه ملی علاقمند است که همهچیز منحصرا و متمرکزا دست خودش باشد. برای اینکه هیچکس هیچ کلمه ولو نرمی را برخلاف میل آقایان نگوید که این مسئله بسیار بدی بوده که مشکلات روانی، یک حس بیاعتمادی و بیرمقی را در خیلی از مسائل ایجاد میکند.
اسفندیاری افزود: اگر همه دنیا را به مسئولان تلویزیونی بدهید، خیلی خوشحال میشوند چراکه دوست دارند مرکز همه عالم باشند. ضعفهایی که در تمام برنامههایشان دارند را نمیبینند و اگر قرار است در جای دیگری هم گشایشی شود و به این ترتیب زمینهای برای چندگانه شدن فضاها فراهم شود، آنها باز بهانههایی را مطرح میکنند که اتفاقی نیفتد. بنابراین باید بگویم که اکنون در وضعیت کرونا چند انبهای قرار گرفتیم.
وی در ادامه بیان کرد: درحالیکه اگر شما بخواهید کار فرهنگی انجام دهید، باید با نگاه ملی به مسائل توجه کنید. باید همه جا و همه شرایط را ببینید و ضمنا اجازه گفتن مسائل مختلف داده شود. حال اگر کسانی هم حرفهایی زدند، افرادی دیگری جواب آنها را بدهند. آن هم به صورت متعادل و نه به صورتی که اکنون دوستان انجام میدهند. یک نفر چیزی میگوید، ناگهان به او هجوم آورده و مورد حمله قرارش میدهند.
تهیهکننده فیلم نرگس مست در پایان گفت: خلاصه اینکه فیل هوا کردن ساز و کار این مسائل شده و آدم نمیداند که چه باید بکند. واقعا از چیزهایی که میبینم ناامید هستم و فکر نمیکنم که با این وضعیت ما راه به صلاح ببریم. همین شرطی هم که تلویزیون برای تبلیغ اکران آنلاین فیلمها گذاشته، شرطی است برای دستیابی به انحصار که در مسائل فرهنگی بسیار بد است.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: ایران و جهان جامعه جشنواره فیلم فجر رسانه برنامه ریزی فیلم نرگس مست اکران آنلاین فیلم ها اکران آنلاین فیلم ها صورت آنلاین فیلم نرگس مست اکران فیلم تهیه کننده فیلم ها اکران آن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۸۸۳۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا سلبریتیها جای کسی را در تئاتر تنگ کردهاند؟
حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سالهای اخیر، با موجی از واکنشهای متفاوت مواجه بوده است. عدهای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخدادهایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون میگذرد، میدانند.
خاک صحنه دامنگیر است
این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علیالخصوص آنکه طی ماههای اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسرها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفهای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟
بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستارههای دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شدهاند، از تئاتر شروع کردهاند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایشهایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناختهشده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده بهگونهای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهرهای را یافت میکنیم که نمایشهایی را به روی صحنه دارند.
لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستارههای دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شدهاند، از تئاتر شروع کردهاند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشتهاند، نمیتوان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق میکنند. خاک صحنه دامنگیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کمکاری داشتهاند.
فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربهاندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آنکه تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارتهای نوین و متفاوتی در آن بازیگر میشود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.
چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهرهای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال میکنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر میشود که در تمام این سالها بهعنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیهکننده دارد. با توجه به حساسیتهای بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمیتوان اینگونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، میتواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمیخورد.
فارغ از تمامی این موارد، هماکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهرهای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال میکنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان میکنند حضور سلبریتیها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید میکند، منطق درستی نداشته و نمیتوان بر آن تکیه کرد.
«حضور سلبریتیها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاقهای خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابلتوجهی همراه کرده و سبب میشود تا سانسهای برخی از این نمایشها تا روزهای متوالی رزرو شده و سالنها پر شوند»
هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیتهای بعضا تاریخی رنج میبرد. در طول این سالها تلاشهای بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیتها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیشرو را عقلانی و حسابشده مرتفع کرد.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی